ทำร้านจำหน่าย สายอุตสาหกรรม [ industrial host ]

วันนี้เหนื่อยเหลือเกินไม่รู้ทำไมมันถึงได้เหนื่อยขนาดนี้ บางทีเป็นมนุษย์มันก็ต้องดิ้นรนกันต่อไปเหนื่อยได้แต่ท้อไม่ได้แม่กับพ่อสอนไว้เสมอ ฉันจำได้ว่าชีวิตฉันเคยตกลงไปอยู่จุดทีต่ำที่สุดมาแล้ว ในวันนั้นฉันรู้สึกอะไรหลายอย่าง รู้สึกอยากฆ่าตัวตายไม่อยากอยู่บนโลกนี้อีกแล้ว เพราะมันไม่มีอะไรดีขึ้นเลยในชีวิต แต่จะทำยังไงได้ละจริงไหมโชคชะตาฟ้าลิเขตมาแล้วไม่สามารถเปลี่ยนแปลงมันได้ ฉันเองก็ลองผิดลองถูกมามากมายกว่าจะมีทุกวันนี้ได้ เข้าเรื่องเลยดีกว่าก่อนน่านี้ฉันเคยทำงานต่างๆ มากมาย แต่ไปทำงานที่ไหนก็ทำได้แค่ที่ละสองสามวัน คือตอนนั้นฉันก็เป็นเพียงแค่เด็กวัยรุ่นคนหนึ่งที่ยังไม่มีความคิดอะไร ทำงานที่ไหนไม่พอใจก็ลาออกประมาณนั้น

แต่พอมาถึงวันหนึ่งฉันก็เกือบไม่เหลืออะไรแล้วเพราะคนที่บ้านเขาย้ายไปอยู่ที่ต่างจังหวัดกันหมดแต่ฉันไม่อยากไปอยากใช้ชีวิตในเมืองกรุงแบบคนเดียวลำพัง ตอนที่แม่ฉันจะไปอยู่ต่างจังหวัดก็ได้ทิ้งทุนไว้ให้ฉันทำธุรกิจอยู่ก้อนหนึ่งฉันเลยเอาไปลงทุนทำครีมยี่ห้อของตัวเองแรกๆ เหนื่อยมาค่ะฉันทุกอย่างทำเองหมดตอนนั้นยังทราบว่าทุกวันนี้มีร้านที่จำหน่าย สายยางอุตสาหกรรม [ industrial host ]และบรรจุสิ้นค้าเองหมด ตอนนั้นจำได้ว่าทำครีมขายกับแฟนสองคน ทะเลาะกันทุกวันเพราะแฟนฉันบอกว่ามันไม่คุ้มหรอก มันขาดทุน แต่ใจฉันยังสู้ๆ เพราะตัวฉันเองไปทำงานที่ไหนมันก็ไม่รอด ฉันเลยเลือกที่จะสู้กับการทำกิจการส่วนตัวดีกว่า

ตอนนั้นฉันกับแฟนบรรจุของขายเริ่มไม่ไหว เลยพากันตระเวนหาร้านที่จำหน่าย สายอุตสาหกรรม [ industrial host ]เพื่อที่จะซื้อเครื่องบรรจุภัณฑ์มาใช้ในการผลิตสินค้าของฉัน แล้วบังเอิญไปเจอร้านจำหน่าย สายอุตสาหกรรม [ industrial host ]อยู่ร้านหนึ่งมันเหมือนมีพลังบางอย่างบอกให้ฉันซื้อเครื่องบรรจุภัณฑ์ของร้านจำหน่าย สายอุตสาหกรรม [ industrial host ]ร้านนี้เพื่อนๆ หลายๆ คนอาจจะเคยเป็นพอเวลาเราอยากได้อะไรสักอย่างมันเหมือนมีเสียงเรียกให้เราซื้อมันเถอะ ซื้อมันเถอะ 5555 พูดแล้วก็ขำ และในที่สุดฉันก็ได้เครื่องบรรจุภัณฑ์จากร้านจำหน่าย สายยางอุตสาหกรรม [ industrial host ]ร้านนั้นมาครอง แต่สุดท้ายการทำธุรกิจขายครีมของฉันก็ไม่รุ่งเท่าที่คิด แต่ยังไงก็ตามฉันจะสู้ต่อไปจนกว่าชีวิตจะหมดลมหายใจ ดั้งนั้นฉันและแฟนจึงหันเหชีวิตมาทำมาค้าขายเกี่ยวกับสายอุตสาหกรรม (industrial hose)อย่างเป็นทางการกันเลยทีเดียว